پرسش (89):
با سلام و احترام
1ـ فرموده بودید که بهشت واقعی، همان زندگی واقعی است، آن زندگی که حد و اندازه و انتقال و مرگ نداشته باشد. آیا جاودانگی سبب معنابخشی به زندگی می‌شود؟
2ـ فرمودید که بودن در هر مرتبه‌ای از مراتب وجود، خود زندگی و معنی آن است. می‌شه در این رابطه بیشتر توضیح بدید.
(اين پرسش مربوط به پرسش 88 است.)

پاسخ:
1ـ گفته شد که زندگی خود معنای همه چیز است نه آن‌که بیرون از خود معنی داشته باشد. هر چه که معنا دارد یا معنا پیدا می‌کند، با زندگی و به‌وسیله زندگی معنی دارد و پیدا می‌کند و خود مبدأ معناست. پس خود نیاز به معنی ندارد و اگر خود نیاز به معنا داشته باشد، دور منطقی است و باطل و بی‌معنی. آن‌چه در خود زندگی است را از غیر طلب نکنید که نمی‌یابید
2ـ انسان و جهان دارای وجودی تشکیکی و نردبانی است. وجود آن مراتب متعدد و متوالی دارد. هر مرتبه‌ای از وجود همان زندگی است که همه موجودات دارند. انسان و دیگر موجودات پیوسته در حال رفتن از مرتبه‌ای به مرتبه‌ای دیگر هستند و در حال گذرند. گذر از هر مرتبه‌ای و ورود به مرتبه دیگر که مطلوب اصیل و غایت‌گونه هر موجودی است، با زندگی انجام می‌‌شود و ورود در هر مرتبه با زندگی معنا می‌یابد.