پرسش:
با عرض سلام و احترام
چگونگی ازدواج فرزندان آدم علیه السلام در ابهام است. برخی روایات مانند روایتی از امام صادق علیه السلام مبنی بر ازدواج قابیل با جنّی بنام «جهانه» و ازدواج هابیل با حوریه‌ای از بهشت بنام «نزله» است و برخی روایات دلالت بر ازدواج آن دو با محارم و وضع حکم حرمت ازدواج با محارم بعد از ازدواج فرزندان آدم با خواهرهایشان دارند.
علامه طباطبایی (ره) قسم دوم را اختیار نموده‌اند. با توجه به دغدغه‌های جوانان و شیوع شبهات فراوان در این زمینه که مگر می‌شود با جن و ملک مجرد ازدواج نمود؟ برخی نیز معتقدند ازدواج آن دو با بشرهایی که در زمین زندگی می‌کرده‌اند صورت گرفته است و سؤال می کنند که آیا نسل آن بشرها منقرض شده؟ مگر ما از نسل آدم و حوا نیستیم؟ لطفاً بفرمایید نظر شما چیست و پاسخ دقیق و درست کدام است؟
از لطف شما سپاسگزارم

پاسخ:
اگر چه چنین پرسش‌هایی قابل بررسی است ولی به‌گونه‌ای نیست که پاسخ دادن یا پاسخ ندادن به ۀن یا نوع پاسخ سبب شیوع شبهات شود، زیرا ازدواج
فرزندان آدم هرگونه که انجام شده باشد، نسل بشر همین است که هست و پاسخ‌های مختلف سبب تغییر در نسل بشر نمی‌شود.
به نظر بنده انسان موجود در جهان طبیعت انواع یا اصناف مختلفی است که نتیجه تنوع تکاملی حیات در زمین است. هم‌چنان‌که انواع مختلف گیاهان یا حیوانات وجود دارد، انواع مختلف انسان نیز وجود داشته و دارد. بر این اساس، در تاریخ انسان طبیعی که در زمین شکل گرفته است، افراد فراوانی وجود داشته که پس از رسیدن به آن درجه از تکامل که تکثیر آن‌ها متوقف بر جفت‌گیری باشد، می‌توانستند با هم ازدواج کنند.
از این گذشته ازدواج در جهان طبیعت و تکثیر مبتنی بر جفت‌یابی مربوط به پیش از اولین شریعت است و در نتیجه آن‌گونه که تصور می‌شود مشکلی وجود ندارد
اما انقراض نسل انسان‌های مختلف در زمین، شاهدی ندارد بلکه شواهدی خلاف آن وجود دارد مانند وجود قبایل بدوی در جنگل‌های آمازون و مناطق دورافتاده آفریقا و نیز وجود زبان‌های مختلف و ناهمگون که با فرایند همگرایی انسان‌ها ناسازگار است، زیرا انسان‌ها با میل به همگرایی و تحقق این میل به هم نزدیک‌تر شده و زبان‌های آن‌ها با هم آمیخته می‌شود و پیوسته برخی از زبان‌های محلی به سبب آمیختگی اجتماعی از میان می‌روند. انسان‌های موجود در زمین نتیجه ترکیب و آمیختگی نژادها یا انواع مختلف انسان‌های اولیه است که به صورت کنونی درآمده و در آینده نه‌چندان دوری تغییرات شگرف و بسیاری را خواهد پذیرفت.