الحديث الثالث و هو السادس و الخمسون و المائة

عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِي قَوْلِ اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَالَ وَ اللَّهِ مَا صَامُوا لَهُمْ وَ لَا صَلَّوْا لَهُمْ وَ لَكِنْ أَحَلُّوا لَهُمْ حَرَاماً وَ حَرَّمُوا عَلَيْهِمْ حَلَالًا فَاتَّبَعُوهُمْ

ترجمه:  امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه (31 سوره 9) «غیر خدا علما و راهبان خود را پروردگار گرفتند» مى‌فرماید: بخدا براى آن‌ها روزه نگرفتند و نماز نگزاردند بلكه بر ایشان حرامرا حلال و حلال را حرام ساختند و ایشان هم پذیرفتند.

 شرح‏