پرسش (132):
چرا چيزي که داراي ماهيت است، ممکن الوجود است؟ آيا نمي‌توان يک ذو ماهيت را واجب الوجود دانست؟

پاسخ:
چون در تعريف ماهيت، استواء نسبت به وجود و عدم نهفته است. همه‌ي کساني که درباره‌ي ماهيت چيزي گفته‌اند، چه اصالت و چه اعتباريت، آن را نه موجود دانسته‌اند نه معدوم. پيداست که نسبت چنين چيزي به وجود و عدم برابر است و همين يعني امکان.