باب این‌که اگر تنها دو نفر در زمین باشند، یکی از آن‌دو حجت است

بَابُ أَنَّهُ لَوْ لَمْ يَبْقَ فِي الْأَرْضِ إِلا رَجُلانِ لَكَانَ أَحَدُهُمَا الْحُجَّةَ

باب این‌که اگر تنها دو نفر در زمین باشند، یکی از آن‌دو حجت است (باب ششم از کتاب حجت که 5 حدیث دارد).

و هو الباب السادس من كتاب الحجة و فيه خمسة احاديث

31- الحديث الاول و هو السابع و الخمسون و اربع مائة

عَنِ ابْنِ الطَّيَّارِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ(ع) يَقُولُ لَوْ لَمْ يَبْقَ فِي الْأَرْضِ إِلا اثْنَانِ لَكَانَ أَحَدُهُمَا الْحُجَّةَ

ترجمه: امام صادق علیه‌السلام مى‌فرمود: اگر در زمین جز دو نفر باقى نباشند یكى از آن دو امام است.

شرح‏

مانند احادیث باب پیشین است.

32- الحديث الثانى و هو التاسع و الخمسون و اربع مائة

عَنْ حَمْزَةَ بْنِ الطَّيَّارِ عَنْ أَبِي‌عَبْدِاللَّهِ(ع) قَالَ لَوْ بَقِيَ اثْنَانِ لَكَانَ أَحَدُهُمَا الْحُجَّةَ عَلَى صَاحِبِهِ

ترجمه: و فرمود: اگر دو كس باقى باشند یكى از آن‌ها بر رفیقش امام است.

مانند حدیث یک

33- الحديث الثالث و هو الستون و اربع مائة

قَالَ أَبوعَبْدِاللَّهِ(ع) لَوْ كَانَ النَّاسُ رَجُلَيْنِ لَكَانَ أَحَدُهُمَا الْإِمَامَ وَ قَالَ إِنَّ آخِرَ مَنْ يَمُوتُ الْإِمَامُ لِئَلا يَحْتَجَّ أَحَدٌ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنَّهُ تَرَكَهُ بِغَيْرِ حُجَّةٍ لِلَّهِ عَلَيْهِ

ترجمه: و فرمود: اگر مردم زمین تنها دو كس باشند یكى از آن دو امام است و فرمود: آخرین كسى كه بمیرد امام است تا كسى بر خداى عزوجل احتجاج نكند كه او را بدون حجت واگذاشته است.

34- الحديث الرابع و هو الحادى و الستون و اربع مائة

عَنْ حَمْزَةَ بْنِ الطَّيَّارِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ(ع) يَقُولُ لَوْ لَمْ يَبْقَ فِي الْأَرْضِ إِلا اثْنَانِ لَكَانَ أَحَدُهُمَا الْحُجَّةَ أَوْ الثَّانِي الْحُجَّةَ

ترجمه: و فرمود: اگر در روى زمین جز دو نفر باقى نمانند یكى از آن دو امام است یا فرمود: دومى امام است و این تردید از احمد بن محمد راوى حدیث است.

شرح‏

شک از راوی است.

35- الحديث الخامس و هو الثانى و الستون و اربع مائة

عَنْ يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ عَنْ أَبِي‌عَبْدِاللَّهِ(ع) قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ لَوْ لَمْ يَكُنْ فِي الْأَرْضِ إِلا اثْنَانِ لَكَانَ الْإِمَامُ أَحَدَهُمَا

ترجمه: و فرمود: اگر در زمین جز دو كس نباشند یكى از آن‌ها امام است.

شرح‏

احادیث این باب، همانند باب پیشین است.