بَابُ أَنَّ مَثَلَ سِلاحِ رَسُولِ اللَّهِ(ص) مَثَلُ التَّابُوتِ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ

سلاح رسول خدا مانند تابوت است در بنى اسرائیل

و هو الباب التاسع و الثلاثون من كتاب الحجة و فيه اربعة احادیث

201- الحديث الاول و هو السابع و العشرون و ستة مائة

عَنْ سَعِيدٍ السَّمَّانِ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ(ص) يَقُولُ: إِنَّمَا مَثَلُ السِّلاحِ فِينَا مَثَلُ التَّابُوتِ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ، كَانَتْ بَنُو إِسْرَائِيلَ أَيُّ أَهْلِ بَيْتٍ وُجِدَ التَّابُوتُ عَلَى بَابِهِمْ، أُوتُوا النُّبُوَّةَ، فَمَنْ صَارَ إِلَيْهِ السِّلاحُ مِنَّا أُوتِيَ الْإِمَامَةَ.

ترجمه: امام صادق علیه‌السلام فرمود: داستان سلاح در خاندان ما، داستان تابوت است در بنى اسرائیل؛ تابوت بر درب هر خاندانى از بنى اسرائیل كه پیدا مى‌شد، نبوت به آن‌ها داده مى‌شد، هر كس از ما هم سلاح به دستش رسد، امامت به او داده مى‌شود.

تابوت در بنی اسرائیل، نماد نبوت، سلطنت و قدرت است و سلاح پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم در میان خواص شیعه نماد امامت و علم و عصمت است. همان‌گونه که وجود تابوت نشان‌دهنده نبوت، سلطنت و حقانیت کسی است که تابوت نزد اوست، در میان خواص شیعه نیز وجود سلاح پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم نزد کسی نشان علم، امامت و عصمت است. همان‌گونه که سلاح صرفا به معنی شمشیر و مانند آن نیست، تابوت هم همین‌گونه است.

از این‌جا به بعد شماره احادیث یکی عقب است

202- الحديث الثانی و هو الثامن و العشرون و ستة مائة

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي‌يَعْفُورٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ(ع) يَقُولُ إِنَّمَا مَثَلُ السِّلاحِ فِينَا مَثَلُ التَّابُوتِ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ حَيْثُمَا دَارَ التَّابُوتُ دَارَ الْمُلْكُ فَأَيْنَمَا دَارَ السِّلاحُ فِينَا دَارَ الْعِلْمُ

ترجمه: امام صادق علیه‌السلام فرمود: داستان سلاح در خاندان ما، داستان تابوت است در بنى اسرائیل، هر كجا تابوت دور می‌زد ملك وسلطنت (نبوت) در پى آن بود و در میان ما هر كجا سلاح دور زند، علم امامت دنبالش می‌باشد.

202- الحديث الثالث و هو التاسع و العشرون و ستة مائة

عَنْ صَفْوَانَ عَنْ أَبِي‌الْحَسَنِ الرِّضَا(ع) قَالَ: كَانَ أَبُوجَعْفَرٍ(ع) يَقُولُ: إِنَّمَا مَثَلُ السِّلاحِ فِينَا مَثَلُ التَّابُوتِ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ حَيْثُمَا دَارَ التَّابُوتُ أُوتُوا النُّبُوَّةَ وَ حَيْثُمَا دَارَ السِّلاحُ فِينَا فَثَمَّ الْأَمْرُ. قُلْتُ: فَيَكُونُ السِّلاحُ مُزَائِلًا لِلْعِلْمِ قَالَ لا

ترجمه: صفوان از حضرت رضا نقل می‌کند كه امام باقر علیه‌السلام مى‌فرمود: همانا داستان سلاح در خاندان ما، داستان تابوت است در بنى اسرائیل، هر كجا تابوت دور مى‌زد، نبوت عطا مى‌شد و در میان ما هر كجا سلاح دور زند، امر امامت آن‌جا است، عرض كردم: سلاح از علم جدا مى‌شود؟ (ممكن است سلاح به دست كسى افتد كه علم امامت نداشته باشد؟) فرمود: نه.

شرح

حَيْثُمَا دَارَ السِّلاحُ فِينَا فَثَمَّ الْأَمْرُ

هر جا که سلاح آن حضرت باشد، امر و حکومت همان‌جا باید باشد.

قُلْتُ: فَيَكُونُ السِّلاحُ مُزَائِلًا لِلْعِلْمِ قَالَ لا

آیا چون سلاح با امر و حکومت باید همراه باشد، با علم ناسازگار است؟ فرمود نه

گویی مخاطب از امر و اولوالامر، تنها معنی حکومت و سلطنت را در ذهن دارد و با توجه به این‌که مصادیق شناخته شده آن فاقد علم بودند می‌پرسد: آیا این دو همان‌گونه که تا کنون نشان داده، با هم ناسازگارند؟ پاسخ حضرت منفی است.

203- الحديث الرابع و هو الثلاثون و ستة مائة

عَنِ ابْنِ أَبِي‌نَصْرٍ عَنْ أَبِي‌الْحَسَنِ الرِّضَا(ع) قَالَ: قَالَ أَبُوجَعْفَرٍ(ع): إِنَّمَا مَثَلُ السِّلاحِ فِينَا كَمَثَلِ التَّابُوتِ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ أَيْنَمَا دَارَ التَّابُوتُ دَارَ الْمُلْكُ وَ أَيْنَمَا دَارَ السِّلاحُ فِينَا دَارَ الْعِلْمُ.