پرسش:
كد پرسش: 43
رها کردن بندگان خدا در وادی فراق و سردرگمی چه اثری برای آن‌ها دارد؟ در مطالب شما خوانده‌ام که خدا بندگانش را هرگز رها نمی‌کند، از خود دور نمی‌کند، ربّ است، از مادر مهربان‌تر است.
آیا بی متولی ماندن بندگان خدا در این عصر یخبندان نیز وجهی از ربوبیت است؟
بنده از کجا بداند مطرود نشده بلکه آزموده می‌شود؟ از کجا بداند خبث ذاتی ندارد و مشمول رحمت خاص شده است؟
شما را بخدا جوابی دهد که قلوب متزلزل را استواری و آرامشی عطا کند.