پرسش (3):
سؤال: با عرض سلام و ادب. آیا طلب مغفرت و توجه به غفران، نوعی دنبال دردسر گشتن و بلا نیست؟ چون تا به غفران ننگریسته‌ایم و به رحمت نظر داریم، اولاً جز لطف مولا هیچ نمی‌بینیم. ثانیاً اگر خود را ببینیم، خود را نیز از لطف او سرشار می‌بینیم. اما توجه به غفران، توجه به نقص‌ها و کاستی‌های‌مان است و آن‌ها هم که نه از آن اوست و نه عطیه و بخشش اوست و ثانیاً نگریستن به عظمت او هم دو سویه نگری است.
سؤال این است که پس چرا این‌همه به استغفار سفارش شده است و ثانیاً راه نظر به رحمت الهی و قرار گرفتن در جرگه اهل رحمت چیست؟
به نظر می‌رسد طبق آداب عمل کردن و پرداختن به ظاهر شریعت نیز همچو استغفار است که آدمی را در بند خویش می‌کند. متشکرم