صبر بالله

صبر بالله، مقام خاندان پيامبر - صلوات الله و سلامه عليهم اجمعين-
يكي از اقسام صبر، صبر« بالله» است. اين صبر ، مختص به وجود مبارك حضرت ختمي مرتبت – صلوات الله و سلامه عليه – مي باشد.این مقام صبر، فوق تمامی صبرهاست. امام صادق – علیه السلام – می فرمایند : « خداوند پیامبرانش را سفارش به صبر نمود و عالی ترین مقام صبر را به پیامبر اسلام – صلوات الله و سلامه علیه- عنایت فرمود.» چنانچه در قرآن می فرماید: « واصبر و ما صبرک الا بالله»(نحل/127) یعنی (تو نیستی که صبر می کنی، بلکه دیگری است.)در توحید افعالی، چنین است که کارها بحول الله و قوته انجام می شود.
همه اعمال به اراده و اذن الهی ، تحقق می پذیرد . اگر کسی از این مرتبه بالاتر رفته، چنان شود که بین عبد و رب هیچ گونه وساطتی، حتی در اعتبار نباشد؛ به مقام «بالله» رسیده است.
صبر بالله مخصوص کسانی است که به عالی ترین درجه فنا دست پیدا کرده اند. آنهم به طور مستقل ؛ نه بالتبع . کسانی که به واسطه حب خاندان پیامبر و پیروی از آنان به کمالات و مراتب خاندان پیامبر – صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین- می رسند، (مانند سلمان و فضه)نیز به این صبر دست نمی یابد؛ چون این درجه از صبر ویژگی ذاتی و نتیجه شایستگی ذاتی حبیب خدا و خاندان پاک اوست.


ادامه مطلب...

سر گفتن الله اکبر قبل خواندن زیارت جامعه

چرا سفارش شده است كه قبل از شروع زيارت جامعه ، الله اكبر بگوييم؟
زيارت جامعه كبيره ، عالي ترين و كامل ترين زيارات است كه از امام هادي – صلوات الله و سلامه عليه- بر يكي از شيعيان آن حضرت كه درخواست زيارتي كامل و جامع براي امام معصوم را داشت، رسيده است. به نقل مشهور ، قبل از شروع اين زيارت مستحب است كه 100 مرتبه، ذكر شريف «الله اكبر»بيان شود. در توضيح اين كلام مي توان چنين گفت:
زيارت جامعه كبيره ، داراي مفاهيم عميق ولايي است . حقيقت توحيد و ولايت نيز، جز در ظهور و بطون با هم تفاوتي ندارند ، به قسمي كه توحيد، باطن ولايت و ولايت، ظاهر توحيد است. در توقيع شريف و مبارك حضرت حجت –صلوات الله و سلامه عليه- در ماه رجب ، درباره بعضي از بندگان خدا چنين مي فرمايد:
« لا فرق بينك و بينهم الا انهم عبادك و خلقك» ، خداوندا! تو بندگاني داري كه چنان شبيه تواند كه هيچ فرقي ميان تو و ايشان مشاهده نمي شود ، الا اينكه تو ربي و ايشان عبد و خلق تواند. بايد افزود كه اين بيان، از ديدگاه ناظري آگاه و ويژه است ، نه افراد معمولي. يعني اگر ناظري آگاه و عالم به تماشاي خدا و اين دسته از بندگان خدا بنشيند ، نمي تواند دريابد كه اين خداست يا بنده و خلق خدا.
زيارت جامعه كبيره، مي تواند زمينه ساز غلو در افراد باشد.
در زیارت جامعه كبيره ، چنين است كه اگر كسي به مضامين و مفاهيم بيان شده در آن توجه و دقت داشته باشد ، در نمي يابد كه اين توصيف ها و ستايش ها مربوط به خداست يا خلق خدا و اين امر سبب پيدايش زمينه غلو در افرااد است.


ادامه مطلب...