اثبات وجود خدا و ازليت آن
پرسش (18):
درود، پیش از اینکه سؤالاتم را مطرح کنم باید بگویم که لطفاً در پاسخگویی به سؤالات من دقت کنید. من سه سال است که از اسلام خارج شدهام و این کار را در نتیجه تفکرات چندین ساله انجام دادهام. اکنون با تمام وجود ایمان دارم که خدا وجود ندارد. اما از آنجا که من ایمان فراروی بشر را نسبی میدانم، اگر بتوانید با منطق پاسخ مرا بدهید، مطمئناً پذیرا خواهم بود. من همیشه به دنبال حقیقت میگردم و اما اولین سؤال من: لطفاً وجود خدا و مخصوصاً ازلی بودن آن را برای من اثبات کنید. درود
درود، پیش از اینکه سؤالاتم را مطرح کنم باید بگویم که لطفاً در پاسخگویی به سؤالات من دقت کنید. من سه سال است که از اسلام خارج شدهام و این کار را در نتیجه تفکرات چندین ساله انجام دادهام. اکنون با تمام وجود ایمان دارم که خدا وجود ندارد. اما از آنجا که من ایمان فراروی بشر را نسبی میدانم، اگر بتوانید با منطق پاسخ مرا بدهید، مطمئناً پذیرا خواهم بود. من همیشه به دنبال حقیقت میگردم و اما اولین سؤال من: لطفاً وجود خدا و مخصوصاً ازلی بودن آن را برای من اثبات کنید. درود
آيا شرور طبيعي نيز خير و نورند؟
پرسش (13):
بنام آنكه نميدانم كيست اما آنچه هست اوست. استاد عزيز سلام و درود خدا برشما باد. استاد عزيز اربعين ابا عبدالله را خدمت شما تسليت و سال جديد را تبريك عرض مينمائيم.
استاد عزيز، اگر موجودات از آنجا كه هستند نورانياند، پس هستي سراسر نور ميشود و موجودات آيتي از او و براي او و هر كس به خود از آنجا كه هست خوب بنگرد يا به هر موجود ديگري، خود و آن موجود را نوراني ميبيند. اما استاد! شرور طبيعي كه شر نيستند، نورانياند اما عمل يا رفتار ما چه در موطن بيرون چه درون چطور؟ از آنجا كه براي ديگران زمينهي عبرت اندوزي يا بر انگيزانندهي حس غيرت يا عاطفهاند، خير يا نورند اما براي خود ما چطور؟ خصوصاً اگر با همان آخرين رفتار بد ذهني يا عملي بميريم! آيا باز هم اين آخرين عمل، حقيقتاً نور است كه هيچ فايدهاي يا خيري هم در آن براي ما نیست؟
بنام آنكه نميدانم كيست اما آنچه هست اوست. استاد عزيز سلام و درود خدا برشما باد. استاد عزيز اربعين ابا عبدالله را خدمت شما تسليت و سال جديد را تبريك عرض مينمائيم.
استاد عزيز، اگر موجودات از آنجا كه هستند نورانياند، پس هستي سراسر نور ميشود و موجودات آيتي از او و براي او و هر كس به خود از آنجا كه هست خوب بنگرد يا به هر موجود ديگري، خود و آن موجود را نوراني ميبيند. اما استاد! شرور طبيعي كه شر نيستند، نورانياند اما عمل يا رفتار ما چه در موطن بيرون چه درون چطور؟ از آنجا كه براي ديگران زمينهي عبرت اندوزي يا بر انگيزانندهي حس غيرت يا عاطفهاند، خير يا نورند اما براي خود ما چطور؟ خصوصاً اگر با همان آخرين رفتار بد ذهني يا عملي بميريم! آيا باز هم اين آخرين عمل، حقيقتاً نور است كه هيچ فايدهاي يا خيري هم در آن براي ما نیست؟