پرسش (105):
سلام بر شما استاد ارجمند و تشکر از زحمات‌تان.
اگر قائل باشيم خدا سنت‌هاي لايتغير گذاشته و مجراي لطف و قهر خويش گسترده و به عبارتي جمال و جلال خويش عيان ساخته و راه و چاه نشان داده، حال انسان‌ها در هر راهي بروند، «اما شاکراً و اما کفوراً» يا به جمال مي‌رسند يا به جلال و براي خدا تفاوتي ندارد و به عبارتي او را آفريننده‌اي بدانيم که کليات را گذاشته و جزئيات را به مردم و انسان سپرده و به علاوه، سنت او جاري است که هر انساني در مجراي خاصي دقيقاً خواهد رفت و راه خاص و از پيش تعيين شده‌اي را دقيقاً خواهد پيمود، آيا دستان خدا را بسته ندانسته‌ايم؟ و آيا او يک خداي تماشاگر و غيرفعال نخواهد بود؟ البته با اين ديد که او مي‌رود و غير او نيست، باز هم آن‌ور قضيه تعطيل شده به نظر مي‌رسد. با تشکر و سپاس فراوان از لطف شما