پرسش (221):
با عرض سلام و خدا قوت خدمت استاد عزيز
آيا موقعي که چيزي را حس مي‌کنيم به آن به نوعي احاطه پيدا مي‌کنيم؟
و آيا آن چيزهايي که حس مي‌‌کنيم عين واقعيت بيروني‌اش است با همان عوارض بيروني و با همان شکل و با همان وزن و ...؟
چون در فلسفه گفته مي‌‌شود که اشياء بيروني بالعرض معلوم ما هستند، نه بالذات. در اين صورت چگونه اشياء بيروني را عيناً به همان‌گونه که در بيرون هستند حس مي‌‌کنيم؟
و آيا اين معلوم بودن آنها با واسطه است يا بي‌واسطه؟
لطفاً مرا در اين مورد راهنمايي کنيد زيرا من اينگونه برداشت مي‌‌کنم که در زندان خودمان اسيريم و بيرون را نمي‌توانيم عيناً و بدون واسطه به آن صورت و خصوصيت که هست مشاهده کنيم و همه چيز ساخته نفس خودمان است.
و اينکه ابن سينا گفته که در ادراک حسي ماده شي حذف مي‌‌شود، آيا منظور همان ماده به معني استعداد است که آن هم ناديدني است؟